مفهوم نگرش (برنده-برنده) این است که همواره جویای منافع متقابل و دو یا چند جانبه (از جمله منافع خودتان، بسته به تعداد افرادی که در آن پروژه یا برنامه شرکت دارند) باشید.

در عادت 4، جایی برای رقابت و مقایسه وجود ندارد.

کار گروهی و همکاری و برنده شدن تمامی کسانی که ذینفع اند، الزامی است.

!!!!   عادت های 1 و 2 و 3، پیش نیاز عادت 4

فرض کنید با شخصی که نقش مهمی در زندگی تان دارد مشغول گفتگو هستید و روی مسئله ای گفتگو میکنید که برای هر دوی شما مهم است اما نسبت به آن نگرشی متفاوت دارید. نگرش عادت 4، این است که: «بیا به شیوه ای گفتگو کنیم تا هر دوی ما بتوانیم برای این مسئله راه حلی پیدا کنیم که از دیدگاه هر دوی ما مطلوب باشد. ایا با این کار موافقی؟»

معمولا در همه موارد، طرف مقابل پاسخ مثبت می دهد و موافقت میکند. اما عدم موافقت نشانه ان است که بانک عاطفی خالی و سطح اعتماد پایین است. نخست سعی کنید از طریق عادتهای 1 و 2 و 3 ، بانک عاطفی خود را پر کنید.

توجه کنید اگر بخواهید برای تمام مردم همه چیز باشید، برای هیچ کس- از جمله خودتان- چیزی نخواهید بود.

مثال: رئیس شرکت و اهمیت همکاری تیمی (شما نیز مثالی دارید بزنید)

نگرش های مختلف در ارتباط بین افراد مختلف

1/ نگرش برنده-برنده

عادت رهبری موثر، مبتنی بر اتکای متقابل و نگرش برنده-برنده است.

چارچوب ذهنی در ارتباط های انسانی است که پیوسته منافع متقابل را میجوید و دنبال توافق هایی است که برای هر دو طرف سودمندند.

با این نگرش، زندگی میدان همکاری می شود نه رقابت.

2/ نگرش برنده-بازنده

این نگرش منجر به قدرت گرایی می شود. (انچه میگویم باید انجام شود، نه آنچه تو میگویی)

3/ نگرش بازنده-برنده

(من بازنده ام، تو برنده) یا (هرچه میخواهی بکن. بگذار امور به دلخواه تو پیش بروند).

این نگرش از نگرش قبلی هم بدتر است. زیرا هیچ انتظار و توقع و بینشی ندارد.

4/ نگرش بازنده- بازنده

زمانی پیش می آید که دو نفر که دارای نگرش (برنده-بازنده) اند یعنی دو موجود مصمم و لجوج و خود رای باهم وارد مذاکره شوند. در این مورد هر دو خواهند باخت.

ایجاد نگرش برنده-برنده

1- منش (با پرورش عادتهای 1 و 2 و3 در خویشتن)

2- کیفیت رابطه (یا وضعیت بانک عاطفی)

3- توافق های بعمل آمده (یا انتظارها و توقعاتی که بوجود امده اند)

4- نظامها (چگونگی سازمان دادن به روشهایی که نگرش برنده-برنده را ایجاد میکنند)

5- فرآیندها (چگونگی اجرای ابعاد بالا تا از فرایندها یا قوانین طبیعی تخلف نورزند)

منِش دارای سه ویژگی است که برای نگرش برنده-برنده ضرورت دارد:

تمامیت: تعهد نسبت به ژرف ترین ارزشهایی که انتخاب کرده ایم.

بلوغ: ایجاد تعادل بین شهامت و ملاحظه است.

ذهنیت فراوانی

کیفیت روابط

همه توافقها و تصمیم ها بر اساس نگرش برنده-برنده صورت نمیگیرد. انچه مهم است نوع رابطه با برخورداری از بانک عاطفی معتبر با حساب سپرده ای غنی یا سطح اعتماد بالاست.

ممکن است بگویید (تصمیمی گرفته ام که می دانم با آن موافق نیستی. در این لحظه فرصت هم ندارم که درباره آن توضیح بدهم. ایا از تصمیم من حمایت میکنی؟)

اگر حساب عاطفیتان پر باشد می گوید که البته که حمایتتان میکنم…

توافقها

توافقها بر اساس کیفیت روابط شکل میگیرند. گاه توافقِ اجرا و گاه توافقِ شراکت خوانده میشود و به نگرش برنده-برنده مسیر و معنا می دهد.

این توافقها میتوانند حیطه وسیعی از نظارت خویشتن را در برگیرند و دارای 5 رکن اساسی است:

1. نتایج مطلوب
2. راهنماها
3. منابع
4. معیار سنجش
5. عواقب

نظامها

نگرش برنده-برنده فقط در سازمانی می تواند بقا یابد که نظامهای ان از این نگرش پشتیبانی کنند. اگر درباره گرایش برنده-برنده داد سخن بدهید اما به نگرش برنده-بازنده پاداش بدهید، آنچه در دست دارید برنامه ای برای بازنده شدن است.

فرآیندها

نکته اینجاست که چگونه به راه حل برنده-برنده برسید. پیشنهاد میکنم فرآیند 4 مرحله ای زیر را پیش بگیرید:

-مسئله را از دیدگاه مقابل بنگرید. واقعا بخواهید نیازها و نگرانی های او را حتی بهتر از خودش بفهمید و بیان کنید.

-نگرانی ها یا نکته ها و مسائل عمده و کلیدی را مشخص کنید.

-مشخص کنید که کدام نتایج، راه حل قابل قبول یا مطلوب خواهند بود.

-سایر راه حل ها و امکانات تازه ای را که میتوانند همان نتایج را ایجاد کنند مشخص کنید.