خرید اینترنتی حرز امام جواد(ع) با ارسال رایگان

حرز در لغت:

حرز  (جمع آن احراز ) در لغت به جایی می گویند که چنان محصور و محکم باشدکه هرکس در آن قرار بگیرد از گزند و آسیب در امان و مصون بماند.(خلیل ابن احمد جوهری)

حرز در شریعت:

بنا به تعالیم شریعت اسلام برخی نفوس شریر همانند جنیان کافر وشیاطین جنی و انسی در برخی افراد تاثیرات سوئی دارند.برای دفع این گونه تاثیرات در اسلام دستوراتی رسیده است از جمله خواندن برخی دعاها وذکرها و نیز به همراه داشتن  آنهاکه برخی از آنها از برخی از ائمه اطهار (علیهم اسلام) نقل شده است.وجودانبوه احادیثدر این باب حاکی از کار بردحرزبه معنای مصطلح در صدر اسلام است.به این معنا که پیامبر،امامان و برخی از صحابه و تابعان واتباع ایشن برای حفظ خو دیا دیگران از گزند ها وآسیبها حرزبه کار برده ونتیجه مطلوب رانیز به دست می آورندهرچند اینگونه احادیث در کتب اهل سنت وجود دارد اماحرزدر فرهنگ شیعی از فرهنگ سایر مسلمانان متداول تر بوده استوجود کثیری از حرز هاوتعویذهاو دعاهای حفط که در کتب ادعیه و حدیث امامیه ثبت شده ،شاهد این مدعاست.

به همراه داشتن حرز امام جواد (ع)در میان شیعیان و ایرانیان چنان متداول بوده است که "در حرز جواد کسی بودن " و "حرزجواد خود کردن" به معنای پیوسته با اوبودن و همیشه کسی را همراه خود کردن مثل شده است.(برگرفته از لغت نامه دهخدا ذیل حرز امام جواد )

بزرگترین راوی در بین راویان حدیث حرز امام جواد (ع) سید بن طاووس است که بزرگانی همچون علامه مجلسی در بحارالانوار این حدیث را از وی نقل می­کنند. این عالم دارای بزرگترین درجه زهد و تقوا بوده و در شأنش همین بس که باب ملاقات با امام زمان (عج) برای او باز بوده و ارتباط و اتصال مستقیم با حضرت داشته است ( به نقل از محدث بزرگ شیخ عباس قمی).

حدیث حرز امام جواد (ع) راویان زیادی دارد و مؤلفان زیادی به این حدیث پرداخته اند که حتی تالیفاتی مستقل در این باب همچون آداب حرزالجواد (ع) توسط محمد بن حسین علی شوشتری یکی از عالمان سده دوازدهم و نواده عبدالله حسین تستری نوشته شده است.

حکیمه خاتون عمه امام حسن عسگری (ع) ازام فضل همسر امام جواد (ع) نقل می­کند: «روزی نشسته بودم که زن جوانی وارد شد و گفت: من زن همسرت هستم. غیرت زنانه غیر قابل تحملی مرا فرا گرفت. وقتی آن زن رفت نزد پدرم (مامون) رفتم و داستان را در حالی که مست لایعقل بود بدو گفتم. شمشیری برداشت و راهی خانه حضرت شد و گفت به خدا او را می کشم. از کار خود پشیمان شدم و به دنبال او رفتم تا این که پدرم بر ایشان وارد شد و چنان با شمشیر بر او زد که بدنش پاره پاره شد. صبح نزد پدرم رفتم و به او گفتم: می دانی دیشب ابن الرضا را کشتی؟ پدرم از روی ناباوری، غلام خود را صدا زد و بعد از آن که او هم حرف مرا تایید کرد، وی را به خانه امام فرستاد تا از حضرت خبر بگیرد. غلام برگشت و مژده سلامتی امام را به پدرم داد؛ سپس مامون به دیدار امام رفت و پس از صحبت فراوان حضرت به پدرم فرمودند: نزد من دعایی است که با آن خودت را از بدی ها و بلایا حفظ کن. همچنان که دیشب مرا از شر تو نگاه داشت و اگر لشکرهای روم و ترک را ملاقات کنی و همگی به همراه جمیع اهل زمین علیه تو جمع شوند به تو بدی نرسد و از همه آنها ایمن باشی.

سیدبن طاووس در ادامه می­گوید: روایت است که مامون به برکت این حرز با روم جنگید و در همه جنگها پیروز شد و هیچ گاه این حرز را از خود دور نمی ساخت.

الف) دفع بلایا:

در بین ادعیه و احراز، مشهورترین حرز برای دفع بلا حرز امام جواد است. با توجه به متن حرز شاید بتوان از مصادیق دفع بلا مواردی را نام برد از جمله: دور شدن نگاه و زبان سوء دشمنان؛ دفع شرور مردم، سلاطین، شیاطین، جنیان و غولان؛ حفظ از فریب و دشمنی و حیله؛ حفظ از جراحت و فساد و غرق شدن و هلاکت و شکست خوردن؛ حفظ آبرو؛ حفظ از قتل و انتقام و قطع شدن؛ حفظ از بیماری و ناخوشی و آزار؛ حفظ از فقر و گرسنگی و عطش؛ حفظ از وسوسه؛ حفظ از نقصان در دین و معیشت زندگی و ...

ب) دفع چشم زخم:

امام صادق (ع) «اگر نبش قبر برای شما ممکن بود و علت مرگها را میفهمیدید برای شما آشکار می شد که علت بیشتر مرگها چشم زخم است» و همچنین از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است: «که چشم زخم مرد را در قبر و شتر را در دیگ قرار می­ دهد». یکی از مهم ترین اثرهای این حرز در دفع چشم زخم تجربه شده است.

ج) دفع سحر و جادو:

شیخ بهایی در تعرییف سحر این چنین می گوید: تمزیج قوای عالیه فعاله با سافله منفعله سحر می­باشد. و علامه مجلسی در مورد تاثیر سحر می­گوید: آنچه برای ما از آیات و روایات معلوم شد این است که برای سحر یک نوع تاثیر آن هم در بعضی از اشخاص و ابدان است مثل ایجاد دوستی و عداوت و اندوه و شادی (بحار ج 60 ص 31). و همچنین می گوید: سحر به عوذات (دعاهای مأثور حرز امام جواد (ع)) و آیات و توکل به خدا دفع می شوند (بحار ج 60 ص 41).

ایت الله بهجت می فرمایند: «برای جلوگیری از چشم زخم یا باطل شدن سحر همراه داشتن حرز امام جواد (ع) مفید است». (گوهرهای حکیمانه ص 13)

زمانی شریف حسین، شریف مکه مریض می­شود، مرحئم شیخ فضل الله نوری از آقا شیخ حسنعلی اصفهانی (نخودکی) درخواست راه علاج و شفای او را می­کند. ایشان به مرحوم نوری خرمایی می­دهد که برای او ببرد. وی آن را می خورد و خوب می شود. شریف هر دو را به میهمانی دعوت میکند ولی مرحوم شیخ حسن علی نمی رود و  مرحوم نوری دعوت او را اجابت می کند و نزد شریف حسین می رود. شریف از ایشان درخواست می نمیاد که از من چیزی بخواهید. مرحوم نوری برای دعای حرز حضرت امام جواد (ع) که باید بر پوست اهوی شش ماهه ی  تهامه نوشته شود خیلی اهمیت می داده، لذا یک آهوی شش ماهه درخواست می کند. شریف هم شانزده تا از همان نوع درخواستی می فرستد و ایشان سه تا از آن را بر می دارند.

زمانی که می خواهید حرز امام جواد (ع) را بر بازو ببندید ابتدا وضو بگیرید و چهار رکعت نماز شامل دو نماز دو رکعتی بخوانید؛ در هر رکعت بعد از سوره حمد، هفت مرتبه «آیه الکرسی»، هفت مرتبه آیه 18 سوره آل عمران معروف به «شهدالله»، هفت مرتبه سوره شمس، هفت مرتبه سوره لیل و هفت مرتبه سوره توحید را بخوانید. هنگامی که نمازتان تمام شد حرز را بر بازوی راست خود ببندید. دقت کنید بین دو نماز فاصله زیادی نیفتد. حتما حرز را به بازوی سمت راست خود ببندید زیرا تاثیر آن در صورتی است که به بازوی راست بسته شود. وقتی برای اولین بار حرز را می بندید دقت کنید که قمر در عقرب نباشد. جدول قمر در عقرب در انتهای برگه آمده است.

در صورتی که حرز را برای بچه نابالغ گرفته اید، می توانید کسی را از طرف صاحب حرز نائب کنید تا نماز را به نیابت از شخص بخواند.

برای سهولت در خواندن این نماز. آیات و سوره های مورد نظر را برای شما در اینجا می آوریم:

متن آیه الکرسی: «اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَوودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ. لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُومِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَیَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ. اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّوُرِ وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآئهم الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ.»

متن آیه «شهدالله»:«شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلـهَ إِلّا هُوَ وَالمَلـئِكَةُ وَأُولُوا العِلمِ قائِمًا بِالقِسطِ  لا إِلـهَ إِلّا هُوَ العَزيزُ الحَكيمُ».

متن سوره شمس: «بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـنِ الرَّ‌حِيمِ. وَ الشَّمْسِ وَ ضُحَاهَا. وَ الْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا. وَ النَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا وَ اللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا وَ السَّمَاءِ وَ مَا بَنَاهَا وَ الْأَرْضِ وَ مَا طَحَاهَا وَ نَفْسٍ وَ مَا سَوَّاهَا. فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقْوَاهَا. قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا. وَ قَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا. كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا. إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا. فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّـهِ نَاقَةَ اللَّـهِ وَ سُقْيَاهَا. فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا. وَ لَا يَخَافُ عُقْبَاهَا»

متن سوره لیل: «بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـنِ الرَّ‌حِيمِ. وَ اللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى. وَ النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى. وَ مَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَ الْأُنثَى. إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى. فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَ اتَّقَى. وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنَى. فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى. وَ أَمَّا مَن بَخِلَ وَ اسْتَغْنَى. وَ كَذَّبَ بِالْحُسْنَى. فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى. وَ مَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى. إِنَّ عَلَيْنَا لَلْـهُدَى. وَ إِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَ الْأُولَى. فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى. لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى. الَّذِي كَذَّبَ وَ تَوَلَّى وَ سَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى. الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى. وَ مَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى. إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى وَ لَسَوْفَ يَرْضَى».

متن سوره توحید: «بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـنِ الرَّ‌حِيمِ. قُلْ هُوَ اللَّـهُ أَحَدٌ. اللَّـهُ الصَّمَدُ. لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ. وَ لَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ»